gez
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
gez
I и. 1) укның керешкә куела торган киртеге, киз; 2) төзәгеч (мылтыкта һ. б.)
gezII и. 1) төенле бау (җир үлчәү өчен); 2) (төзелештә балта осталары тарафыңнан кулланыла торган) үлчәгеч
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
gez
I, at. Tirsekden barmaklaryň ujuna çenli aralyk hem-de şol aralygyň uzynlygyna deň bolan ölçeg birligi.
‣ Gezinden galdyrmak götergiläp öjükdirmek. Onuň gezinden galdyryp oturma, şonsuzam ol peslär ýaly däl.
GEZ II, at. Suw degirmende uny iri ýa-da ownuk üwemek üçin ýokarky daşy aşak ýa-da ýokaryk galdyrmak hyzmatyny ýerine ýetirýän enjam.
‣Gezini galdyrmak degirmeniň ýokarky daşyny galdyryp, dänäni iri üwär ýaly etmek. Gezini peseltmek degirmeniň ýokarky daşyny peseldip, dänäni ownuk üwär ýaly etmek.
GEZ III, hal, kön.s. Gezek. Şu gez ibermeseň, köňlüm hoş olmaz (Magtymguly).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
gez
I Kez, an. Bir gezde – Bir anda. Gez bolmaq – Rastlanmak, uğramak. Gez kelgen yerde – Karşılaştığı yerde.
II f. Arşın (71 santimetre).