gella

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gella

(malk.) koca karı, yaşlı kadın. Kart ~: acuze kadın, koca karı.

Son arananlar:

• dirgen,
• sağana,
• danlatma,
• lif,
• Birde,
• tedarikli,
• lifer,
• sağanaq,
• liftçi,
• kapkaktuu,
• sorutmaq,
• lighten,
• tomağa,
• turdaçı,
• lightness,
• təht,
• lightning,
• pilan,
• türteklik,
• çoro,
• logic,
• gella