gaçalga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gaçalga

[gaçalğa], at. Bir ýagdaýdan sypar ýaly sebäp, bahana, sypalga. Ol özüne başga gaçalga gözlemeli boldy.

Son arananlar:

• urumu,
• bedew,
• back,
• pomology,
• çerkesça,
• şəkilçəkən,
• koçmak,
• coda,
• Müsahib,
• tuzoq,
• manav,
• çuulat,
• miyali,
• tohum,
• buýuş,
• ilgizlik,
• bayçeçekey.,
• tezinlev,
• şaňkyldama,
• dawagär,
• tatarılama,
• gaçalga