gaçalga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gaçalga

[gaçalğa], at. Bir ýagdaýdan sypar ýaly sebäp, bahana, sypalga. Ol özüne başga gaçalga gözlemeli boldy.

Son arananlar:

• ötlü,
• Obdan,
• yudurtmaq,
• vurulmaq,
• tüñşü,
• izdenmek,
• Güllü,
• aşıkbuşuk,
• Vasiyet,
• qirol,
• çekmek,
• Havan,
• Takı,
• oltaň,
• ganmak,
• atmak,
• biləbilə,
• Übüp,
• narın,
• Topa,
• topas,
• gaçalga