gaçalga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gaçalga

[gaçalğa], at. Bir ýagdaýdan sypar ýaly sebäp, bahana, sypalga. Ol özüne başga gaçalga gözlemeli boldy.

Son arananlar:

• teýene,
• ayañ,
• kebete,
• pertain,
• aykırı,
• narenciye,
• egeç,
• abartı,
• sectarian,
• sairə,
• aşuu,
• yatquzmaq,
• çolamak,
• teswirlemek,
• zəmzəm,
• ruhubelentlik,
• aksamak,
• hamsykmak,
• agaç,
• incurable,
• çıkğan,
• gaçalga