garib

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

g'arib

(Arabic) wayfarer, person away from home; poor, needy; delapidated.

Son arananlar:

• vahmak,
• synodic,
• rozname,
• nature,
• tuos,
• zü'l,
• Diken,
• dalaşma,
• tuflamoq,
• mahirane,
• otughuch,
• Dürli,
• kvadrat,
• voldir,
• Ülgürmek,
• yesteryear,
• kalat,
• qışqırtma,
• çöküş,
• komuz,
• patience,
• garib