garaguş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

garaguş

[garağuş] I, at. Daglyk we çöllük ýerlerde ýaşaýan egri çüňkli, güýçli, iri ýyrtyjy guş.


GARAGUŞ [garağuş] II, at, lukmanç. Wagtal- wagtal tutgaý tutup, el-aýagyňy sandyradyp, agzyňy köpürjikledip, huşuňdan giderýän tutgaýly kesel.

Son arananlar:

• tutarlılık,
• gökyakut,
• Gelenek,
• daşınmaq,
• ýumuş,
• karşut,
• kepek,
• ravages,
• isripsiz,
• Zincir,
• oltan,
• stood,
• cumuşsuz,
• ýeň,
• sağrı,
• ululamak,
• qiytiq,
• yekəlik,
• boğça,
• payvandlamoq,
• ýördem,
• garaguş