gacileniv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
gacileniv
kancıklanma, cilvelenme.
Son arananlar:
- tolaý,
- bust,
- ştab,
- baýnamak,
- makrama,
- namıy,
- saniye,
- mahzur,
- bulb,
- Avur,
- ülfetli,
- mahcup,
- aylanç,
- istisnasız,
- mayiz,
- utanmaq,
- Şul,
- tüküz,
- mafkura,
- samos,
- sow,
- gacileniv