fahmu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

fahmu

zekâ, feraset; istidat, yetenek.

Son arananlar:

• ajun,
• azaltma,
• tamada,
• Makedoniyalılar,
• slightly,
• yanlışlık,
• parlamak,
• SOYUQ,
• Anatolian,
• bulanmak,
• oxiri,
• ahalteke,
• tygsamak,
• ékek,
• Kalabalık,
• çatynja,
• ortamiýan,
• out,
• Həmdəm,
• sanchitmaq,
• saralmaklyk,
• fahmu