eşret

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eşret

[eşiret], at. 1. Sapaly durmuş; durmuşyň höziri; halk köpçüliginiň isleglerini kanagatlandyrmaga ýardam edýän haýyrly serişde, maddy bolluk, baýlyk, hözir. Döwletimiziň obadyr-şäherlerinde adamlaryň eşreti üçin täze-täze ymaratlar bina edilýär.

Son arananlar:

• takal,
• dolvar,
• applaud,
• kadavlamak,
• kullanılıyor,
• perişan,
• buruşuna,
• bütüş,
• pyntyk,
• pang,
• PERÇİN,
• chink,
• tenlik,
• xomaki,
• oxşatma,
• yataq,
• Rakı,
• torulgha,
• Sayı,
• armature,
• çukuş,
• eşret