eşret

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eşret

[eşiret], at. 1. Sapaly durmuş; durmuşyň höziri; halk köpçüliginiň isleglerini kanagatlandyrmaga ýardam edýän haýyrly serişde, maddy bolluk, baýlyk, hözir. Döwletimiziň obadyr-şäherlerinde adamlaryň eşreti üçin täze-täze ymaratlar bina edilýär.

Son arananlar:

• kördemçi,
• gyn,
• sözen,
• təhlil,
• mehtərlik,
• ama,
• Pelt,
• cəsur,
• usayuk,
• injilik,
• ireñ,
• raf,
• elük,
• çilingir,
• gugurt,
• çobantoxmağı,
• gündeki,
• yufkalanmak,
• khmer,
• dansöz,
• Dolam,
• eşret