eşret

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eşret

[eşiret], at. 1. Sapaly durmuş; durmuşyň höziri; halk köpçüliginiň isleglerini kanagatlandyrmaga ýardam edýän haýyrly serişde, maddy bolluk, baýlyk, hözir. Döwletimiziň obadyr-şäherlerinde adamlaryň eşreti üçin täze-täze ymaratlar bina edilýär.

Son arananlar:

• taqilmoq,
• uzantı,
• kewşemek,
• artut,
• oynatma,
• Oracle,
• dolphin,
• dafn,
• external,
• kodlamaq,
• qimiz,
• kəbin,
• carav,
• saleh,
• çöplemek,
• musht,
• Ufak,
• boldiriq,
• beküt,
• Ganymat,
• barely,
• eşret