eşitmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
eşitmek
işl. 1. Sesi gulagyň bilen kabul etmek. Eşiden deň bolmaz, gören göz bilen (Nakyl). 2. Diňlemek, gulak salmak. Ýazyjynyň gürrüňini radiodan eşitdik. 3. Bir habary, maglumaty bilmek. Men bu habary öňräk eşitdim.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eşitmek
işitmek, duymak. Kulakları eşitmeydi: kulakları duymuyor, eşitmedim deme: duymadım deme.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
eşitmek
eştirmek, araştırmak·I, 211 bkz> üşetmek