ezev
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ezev
zıt, hasım, üstüne gidici. Aman oñsuzğa ~ bolur: kötü adam garibanın üstüne gitmeye alışıktır (as), ol maña ~ bolup turadı: o bana hasım olup duruyor, bir birigizge ~ bolmağız: bir birinize hasım olmayınız.