ezev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ezev

zıt, hasım, üstüne gidici. Aman oñsuzğa ~ bolur: kötü adam garibanın üstüne gitmeye alışıktır (as), ol maña ~ bolup turadı: o bana hasım olup duruyor, bir birigizge ~ bolmağız: bir birinize hasım olmayınız.

Son arananlar:

• diğer,
• moxov,
• tabın,
• eňkam,
• qaşqaldaq,
• otoray,
• argumentative,
• solitary,
• electric,
• mahbup,
• süren,
• Serpiştirmek,
• hasarlı,
• Yarak,
• birlashma,
• Ukuş,
• şişman,
• ostona,
• muhterem,
• wince,
• sleight,
• ezev