ezev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ezev

zıt, hasım, üstüne gidici. Aman oñsuzğa ~ bolur: kötü adam garibanın üstüne gitmeye alışıktır (as), ol maña ~ bolup turadı: o bana hasım olup duruyor, bir birigizge ~ bolmağız: bir birinize hasım olmayınız.

Son arananlar:

• şapalak,
• serqaviq,
• Fark,
• tapışmak,
• nejis,
• omurdan,
• xaç,
• Zemheri,
• lom,
• çiftetelli,
• talaz,
• imitasyon,
• Erta,
• kumpul,
• Üzüm,
• manyly,
• spite,
• ulvi,
• dendrite,
• tizletmek,
• kerden,
• ezev