evegen

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

evegen

с. 1) кабаланчык, ашыгучан (кеше); 2) тиз көчәючән (авыру)

Son arananlar:

• Çelmek,
• zıpkın,
• cumulus,
• çekün,
• karamuñ,
• çekdirme,
• çokalaşmak,
• satyş,
• çikin,
• kirdikor,
• ölmüş,
• qalandar,
• yapışık,
• İnsanoğlu,
• şövalye,
• küykö,
• yanga,
• Şaman,
• əkiz,
• kükrək,
• sırtıq,
• evegen