etilivçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

etilivçü

örtülen, kapanan. ~ bıçak: kapanan pıçak, kesi ~ eşik: kendiliğinden örtülen kapı.

Son arananlar:

• solely,
• vergiçi,
• çaçı,
• yandıqındı,
• bürülmek,
• wig,
• duruşmaq,
• önör,
• shartillatmoq,
• phenomenon,
• anima,
• soyadı,
• küçükbaş,
• küter,
• çilik,
• içgi,
• yemin,
• underling,
• Deva,
• tuglamak,
• bağara,
• etilivçü