etagat

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

etagat

[eta:ğat], kön.s. Birine boýun egme, boýun bolma.
 ‣Etagat etmek boýun bolmak. Ol uly göwresini kiçeldip, etagat ediji bir ýagdaýda yzyna öwrülip durdy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• qira,
• tıyanıv,
• conmak,
• küygen,
• töllenmek,
• tərsanə,
• buynuzlu,
• soot,
• mələ,
• ardoqlamoq,
• saylov,
• gektolitr,
• exalted,
• tartın,
• tüyülmek,
• şarkı,
• ocherk,
• alav,
• içirkent,
• refakat,
• şatut,
• etagat