etagat

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

etagat

[eta:ğat], kön.s. Birine boýun egme, boýun bolma.
 ‣Etagat etmek boýun bolmak. Ol uly göwresini kiçeldip, etagat ediji bir ýagdaýda yzyna öwrülip durdy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• küçüklənmə,
• decency,
• Siyahi,
• chungqur,
• damacana,
• petir,
• katolikos,
• sındırğan,
• Agh,
• mürgənə,
• qochaq,
• müxəmməs,
• allikim,
• stolid,
• morojniy,
• ama,
• xira,
• conceptualization,
• Yetim,
• kəhər,
• Sağış,
• etagat