esirmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

esirmek

sarhoş olmak, taşkınlık yapmak, azgınlaşmak, kırıp dökmek. Esirip arı bıla avnaydı: sarhoş olup sağa sola yalpa vuruyor, esirip bolğannı kırıp cıradı: sarhoş olup her şeyi kırıp döküyor; esirgenine tüberik: azgınlığının cezasını çekesice (beddua).

Son arananlar:

• Huzur,
• flotchi,
• pende,
• qarabığ,
• manıker,
• Sigara,
• ogay,
• adırañdat,
• sülçi,
• Dov,
• tünenegi,
• muraz,
• kakmacı,
• seyirsiniv,
• persala,
• ləpə,
• katek,
• merdiker,
• ittihad,
• bürüncek,
• esebsizlik,
• esirmek