esewan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

esewan

[esewa:n], at. Biri ýa-da bir zat barada edilýän alada, gözegçilik. Çaga esewan etmek. Daş- töwerekden esewan bolmak.

Son arananlar:

• Kəm,
• ynsap,
• Ev,
• Qabaq,
• asaba,
• spiritualism,
• bödöt,
• söykəncək,
• Alət,
• kırtçın,
• yinmek,
• alak,
• haga,
• tugsak,
• sögöl,
• bolajon,
• izci,
• Dəyənək,
• lumu,
• qaraqul,
• banlaşmaq,
• esewan