erjel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

erjel

syp.Bir işi ýerine ýetirmäge tutanýerli ýapyşýan, gaýduwsyz, hyjuwly, işjeň.

Son arananlar:

• bürül,
• starve,
• togar,
• Edepli,
• sacrilege,
• alliteration,
• tombala,
• mañküş,
• insipidity,
• ooçu,
• yank,
• vaterliniya,
• karakol,
• ekelemek,
• ego,
• qaydalı,
• cutlama,
• affedilmek,
• dolanış,
• kakırık,
• bulgama,
• erjel