erimek
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
erimek
Türkiye Türkçesi: erimek
Azerbaycan Türkçesi: ärimäk
Başkurt Türkçesi: iriv
Kazak Türkçesi: erüv
Kırgız Türkçesi: erü
Özbek Türkçesi: erimàḳ
Tatar Türkçesi: irü
Türkmen Türkçesi: eremek
Uygur Türkçesi: erimäk
Rusça: tayat'
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
erimek
erimek. Kar eriydi: kar eriyor, temirni eritip sıvaphağa kuyadıla: demiri eritip kalıba döküyorlar; anı halın körgenimde cüregim eridi: onu görünce kalbim eridi, avruğan erip tavusulup baradı: hasta eriyip tükenip gidiyor.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
erimek
erimek III, 367 bkz> erilmek