erikmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erikmek

usanmak, bıkmak, bezmek. Barıp kelgenden erikgenme: gidip gelmekten usandım, bir bek erikgen edim: çok usanmıştım, canımdan erikgenme: canımdan bezdim, işlegenden erikgen: işten usanan.

Son arananlar:

• ülge,
• azığ,
• pineklemek,
• addlebrained,
• bürtük,
• onuşlu,
• adaka,
• outgrowth,
• varlamak,
• başınalıq,
• erlik,
• əvəzlik,
• şarpyk,
• debut,
• hastily,
• Gupba,
• kırlık,
• hissedar,
• boldoq,
• karız,
• dinamit,
• erikmek