erikmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erikmek

usanmak, bıkmak, bezmek. Barıp kelgenden erikgenme: gidip gelmekten usandım, bir bek erikgen edim: çok usanmıştım, canımdan erikgenme: canımdan bezdim, işlegenden erikgen: işten usanan.

Son arananlar:

• aurora,
• apple,
• Navroz,
• hungary,
• Buncha,
• Zum,
• bəzənmə,
• neça,
• Evre,
• candet,
• fraktsiya,
• bağlamaq,
• zindan,
• kunbay,
• cumalan,
• blockade,
• üýşme,
• marca,
• Jihoz,
• gavel,
• ərik,
• erikmek