erigivlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erigivlü

usanç verici, bıktırıcı, usandırıcı. ~ uşak: usanç verici sohbet.

Son arananlar:

• ağlatma,
• çavuş,
• yaktan,
• döndermek,
• çaxma,
• ölöt,
• satıbsovmaq,
• jübbe,
• çökəlmə,
• Taxta-şalban,
• peyvənd,
• topal,
• bozomtuk,
• oňaý,
• paralysis,
• suvlu,
• outward,
• agro,
• fersiz,
• shorxok,
• qizitmaq,
• erigivlü