eren
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
eren
и. ирән, изге кеше
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
eren
; kuvvetli;; mert; kahraman; yiğit; kayberen (kayıp eren) (domuz müstesna olmak üzere) eti yenen bütün yabani hayvanların umumi adıdır.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
eren
at,ser. Erenler.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
eren-
v. to hope, rely upon; erenner- v. to promise
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
eren
erin kural dışı çoğul şekli, I, 45, 74, 76,85, 149, 183, 187, 210, 229, 230, 247, 359, 362. 370. 384, 518;II, 17, 83, 101, 104, 220; III, 119. 155. 230, 378, 393, 406 § kurç eren;dayanıklı, yiğit adam· I, 343