erece

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

erece

f. 1. çırpı, marangoz ve dülger1erin çizgi yaptıkları tebeşirli ip: 2. kaide; üçtük cay erece mat. basit selase kaidesi : üçlü kaides; üçtük katış erece mat. mürekkep selse kaidesi : bileşik üçlü kaidesi; cazuu erecesi : yazı kaidesi : orthographie.

Son arananlar:

• şifalı,
• unumdor,
• gönül,
• karac,
• Alet,
• Gelişim,
• iddialanmaq,
• endorse,
• yoruk,
• Ök,
• göndürmek,
• bezirgen,
• düger,
• qattiq,
• pan,
• çekel,
• olgunlaşmak,
• Tob,
• şərbət,
• okunaklı,
• kaarı,
• erece