ençilik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ençilik

özellik, hususiyet, kendine özgülük.

Son arananlar:

• varvarak,,
• gururli,
• imtahan,
• quşçu,
• ulugluk,
• Koyuu,
• kazılt,
• might,
• köplük,
• söýget,
• herif,
• yasgaç,
• makro,
• süpet,
• mamaça,
• olik,
• sanctify,
• xirid,
• sırtıqlaşmaq,
• shining,
• sönüş,
• ençilik