ençi
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ençi
mirastan hisse; hakkedilen, verilmesi lazım olan pay, hisse; tört ençi kıldı : dört kısma ayırdı, böldü; ençisin berüü kerek : 1) hissesini vermeli; 2) hakkatdiğini vermeli; onu tedip etmeli; cer ökü möt ençisine ötkön : toprak hük» met mülküne geçmiş; cer ençi malikane.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ençi
özel, hususi, şahsi, kişiye has, kendine özgü. ~ mülk: özel mülk, ~ meşina: özel araba, ~ mülkçü: özel mülkiyetçi, ~ salam cibereme: hususi selam yolluyorum, ~ iş: özel iş, ~ erkinlik: şahsi özgürlük, kişiye has özgürlük.