envoy

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

envoy /ɛnkˈʌmbə/

1. elçi, sefir, murahhas, özel görevi olan memur
2. düzyazı veya şiirde yazar veya şairin özellikle ithaf şeklindeki son sözü. envoy extraordinary and minister plenipotentiary fevkalade murahhas ve ortaelçi, büyükelçiden bir alt derecedeki diplomat.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

envoy

delege
elçi

Son arananlar:

• ýörmek,
• dinməz,
• sneeze,
• çakırık,
• doğulmaq,
• Alça,
• vergul,
• gurum,
• başaltı,
• uvaklamak,
• dərk,
• küz,
• duyğu,
• tyssyldamak,
• kin,
• acılanmak,
• Sütbaşı,
• Yudum,
• omça,
• qayğanaq,
• eudaemonism,
• envoy