enmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

enmek

inmek. Tavdan enip keledile: dağdan inip geliyorlar, enñen bıla minñenden erikdim: inip binmekten usandım, kaphak başından energe tebiregendile: yokuşun başından inmeye başladılar.

Son arananlar:

• ütimek,
• booty,
• xəbisləşmə,
• loş,
• kıysayuv,
• Öňürtmek,
• Heykel,
• bejirim,
• Keke,
• burov,
• kılçık,
• xəsiscəsinə,
• kızarmak,
• edimgylym,
• büdik,
• ürkmək,
• jiyan,
• cildiye,
• dağı,
• tebeşir,
• yeklenmek,
• enmek