enmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
enmek
inmek. Tavdan enip keledile: dağdan inip geliyorlar, enñen bıla minñenden erikdim: inip binmekten usandım, kaphak başından energe tebiregendile: yokuşun başından inmeye başladılar.