enmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

enmek

inmek. Tavdan enip keledile: dağdan inip geliyorlar, enñen bıla minñenden erikdim: inip binmekten usandım, kaphak başından energe tebiregendile: yokuşun başından inmeye başladılar.

Son arananlar:

• çömelmek,
• alhol,
• keçirmək,
• Madem,
• basımevi,
• bide,
• badışa,
• kolbasa,
• avenge,
• ihtiyaç,
• tarafdor,
• igde,
• bardosh,
• Aquarius,
• voz,
• biçki,
• anaç,
• Calka,
• berkut,
• dastadasta,
• Rahim,
• enmek