enişgelemek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

enişgelemek

aşağı inmek; aşağılamak. Adamla enişgelep keledile: insanlar aşağı inip geliyorlar; ol kuru da enişgelep turadı: o her vakit aşağılayıp duruyor.

Son arananlar:

• inventor,
• Topal,
• ýolbars,
• babalı,
• üzlünmek,
• ravakravak,
• galjaňlyk,
• ürpek,
• şemail,
• pirog,
• irinlilik,
• zülpe,
• archer,
• monte,
• Ge,
• entelekt,
• hepbe,
• telgee,
• məhrəm,
• denim,
• Gönülemek,
• enişgelemek