emina

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

emina

veba, veba hastalığı. ~ hıpbil: veba kabarcığı, tavuk ~: tavuk vebası, ~dan kırılğanla: vebadan kırılanlar, vebadan ölenler. Üyüñe ~: evine veba girsin (beddua).

Son arananlar:

• əş,
• kiyimlik,
• kıyat,
• çıpalak,
• arancı,
• tyssyldamak,
• jebisleşdirmek,
• nishonlamoq,
• yükalan,
• kilitlemek,
• ýaman,
• osha,
• hadım,
• dolaşım,
• loxtay,
• kırtiş,
• kineşke,
• harınlıq,
• ısık,
• qıçalamaq,
• bağlanmak,
• emina