emenme

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

emenme

1) Boş yere yorulmak. 2) Emek vermek.

Son arananlar:

• ekskavatorçu,
• malaise,
• işıqlanma,
• Qarışqa,
• garamazlyk,
• kaldasta,
• yakanchi,
• ciber,
• dive,
• meke,
• gnome,
• Çepel,
• ýarganat,
• yigitcha,
• ciyərguşə,
• boroz,
• gowurga,
• cunduruk,
• dymyşlyk,
• aghziki,
• tiftik,
• emenme