emenme

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

emenme

1) Boş yere yorulmak. 2) Emek vermek.

Son arananlar:

• deňiç,
• jemlenmek,
• kıp,
• iraq,
• qumsaq,
• ucut,
• osmoq,
• günahkâr,
• qarət,
• siyahıyaalma,
• ıdmak,
• jelly,
• Vadi,
• xətta,
• guncha,
• fənn,
• Kastanyet,
• sas,
• malın,
• bayığıv,
• mücadele,
• emenme