emenegen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emenegen

[emeneğen], syp.Iýilýän, içilýän bir zatdan dadasy gelip duragan, emenmäge ýakyn gylygy bolan.

Son arananlar:

• köksü,
• togap,
• hayitlik,
• fırlanmaq,
• Susmaq,
• kazakça,
• Hilal,
• kuban,
• üzgüchi,
• kray,
• məməş,
• atık,
• Marka,
• mo,
• tokarlıq,
• neneň,
• gəc,
• zaviyə,
• badalga,
• girdab,
• yırtıcı,
• emenegen