emenegen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emenegen

[emeneğen], syp.Iýilýän, içilýän bir zatdan dadasy gelip duragan, emenmäge ýakyn gylygy bolan.

Son arananlar:

• xoşrəftar,
• marangozluk,
• pinset,
• üzrxahlıq,
• bədihi,
• uçkur,
• Sözen,
• isripsiz,
• dogmak,
• kilwan,
• bügü,
• tarık,
• qanunqayda,
• kögört,
• pelte,
• qoqimchi,
• açı,
• disinvest,
• buluşmak,
• iltihap,
• Buğday,
• emenegen