emel
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
emel
[Köken: Arapça] Dilek, Oy
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
emel
и. 1) максат; 2) хирыс
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
emel
Türkiye Türkçesi: emel
Azerbaycan Türkçesi: ämäl
Başkurt Türkçesi: ⱨıyal uy maksat tiläk
Kazak Türkçesi: müdde talap kulşınıs
Kırgız Türkçesi: kãlō maksat
Özbek Türkçesi: zor istäk àliy maḳsäd
Tatar Türkçesi: ⱨıyal uy ömit tiläk
Türkmen Türkçesi: maksat
Uygur Türkçesi: ali mäŋsät ğayä
Rusça: çayaniya stremleniye tsel'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
emel
I, at. 1. ser.Amal. 2.Wezipe, kär, hünär. Emel ýetse nadana, özün urar her ýana (Nakyl).
‣1) emele gelmek döremek, ýüze çykmak, peýda bolmak. 2) emele getirmek döretmek, ýüze çykarmak. Gökje taýhar howatyrsyz ýola düşende dikgirdäp, öz yzynda inçemik tozan emele getirýärdi (B. Kerbabaýew).
EMEL II, at. 1. Garşydaşyňa salnan al, hile, hilegärlik, aldaw. Geliň, bizem bir emel edeliň (“Görogly”). 2.Bir zady ýerine ýetirmegiň, kyn ýagdaýdan çykmagyň täri, usuly. Dostum, senem şeýle batyr bolmaly. Söweş emelini bilip salmaly (N. Pomma). 3. Türkmen göreşinde garşydaşyňy ýykmak üçin ulanylýan tilsim. Emel gowusy güýç (Nakyl). Diňe özüne göwni ýetýän biçak güýçli pälwanlar bu emeli ulanmaga ýürek edýärdiler (N. Jumaýew).
‣ Emeline çolaşmak öz eden pyssy-pujurlygy üçin özi zyýan çekmek. Tilki bolsa öz emeline çolaşyp, galasyz galypdyr (Halk ertekilerinden).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
emel
a. İş, meşgale, görev, emel. Emel qilmaq – Yerine getirmek. Emelge ashmaq – Gerçekleşmek, becerilmek. Emelge ashmaydighan xiyal – Gerçekleşmeyecek hayal; ham hayal.