elçik
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
elçik
küçük köy, ufak köy.
Son arananlar:
- dirə,
- müsterih,
- şekerlik,
- outside,
- sudor,
- tebigylyk,
- Çarlıq,
- köwme,
- süröttö,
- hulya,
- apostasy,
- titquzmaq,
- yumshoq,
- kamgak,
- sabahlık,
- uar,
- mide,
- gurşaw,
- cumhurbaşkanlığı,
- Çıyrak,
- Aktif,
- elçik