egele

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

egele

[eğele], at, gepl.d. Mähelle, märeke, üýşmeleň. Guýy bar weli, daşynyň egelesi ondan has köpräk (B. Kerbabaýew).
 ‣Egele bolmak biriniň ýa-da bir zadyň daşyna üýşmek, daşyna tegelenip aýlanmak. Obanyň gelin- gyzlary onuň daşyna egele bolup durdy (R. Allanazarow).

Son arananlar:

• concordance,
• deyişik,
• yönekey,
• sürçük,
• owgan,
• vaks,
• Denklemek,
• evdeş,
• QİZİQ,
• cillik,
• köçgünçülük,
• tölü,
• afat,
• kriko,
• kalın,
• iftiraçı,
• yargı,
• ihmalkâr,
• denizanası,
• why,
• Kökşin,
• egele