dəmyə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
dəmyə
1. is. k.t. Suvarılmayan yer. Bu torpaq dəmyədir. // Sif. mənasında. Bu yerlərdə əkilən. Dəmyə taxıl. Dəmyə bostan. – ..[Bəxtiyarın] çöldə bir qədər dəmyə əkini vardı. S.Hüseyn. Bu il havaların yaxşı keçməsi, tez-tez yağış yağması dəmyələri gömgöy etmişdi. İ.Şıxlı.
2. Bax daşma2 . Mən belə dəmyəni yeyə bilmərəm; Dərdimi sərdara deyə bilmərəm. (Mahnı).