dırın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dırın

biçilmiş ot, biçilmiş sap. ~ cıyıv: biçilmiş otu toplama, ~ etmek: yere sermek, dunyanı ~ etib ketgendile: herşeyi yere serip gitmişler, ~ meşina: ot toplama makinesi.

Son arananlar:

• önül,
• pavyon,
• enseri,
• Ekonomi,
• azart,
• muskat,
• yışıglıg,
• akçıl,
• Eks,
• tirkeş,
• ysgamak,
• Merbut,
• äkelmek,
• ləğv etmək,
• Taýly,
• Eksen,
• NART,
• Gemi,
• tənbəl,
• berek,
• Eksiksiz,
• dırın