dıkkılı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
dıkkılı
az, cüz’i.
Son arananlar:
- kürk,
- gürbüz,
- kalıtsal,
- deficiency,
- kayratker,
- leyli,
- equi,
- güdümlü,
- kodlamaq,
- deficient,
- kurbağa,
- sigim,
- define,
- limonata,
- töndür,
- güllü,
- atəş,
- qaçırmaq,
- arçan,
- taklama,
- qashqa,
- dıkkılı