dıkkılı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dıkkılı

az, cüz’i.

Son arananlar:

• kulca,
• masalliq,
• bikr,
• Hələ,
• tükünçö,
• cünun,
• intuit,
• qarafatma,
• uzumzor,
• gha,
• telghimaq,
• göbe,
• tünek,
• yazman,
• Epos,
• Süprüntü,
• arab,
• duruksuz,
• mountain,
• qayghu,
• oynaqlıq,
• dıkkılı