düňle

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

düňle

[düňlö], syp. 1. Gepe-gürrüňe gatyşmaýan, ile goşulmaýan. Näme diýsene, men saňa hemişe-de aýdýan weli, sen özüň birhili düňle (B. Kerbabaýew). 2. göç.m. Janly-jandarsyz, adamsyz, jemendesiz. Düňle çöl.

Son arananlar:

• Aramak,
• qiyabə,
• kabdırmak,
• bölünüü,
• qiyməli,
• düşbülik,
• yonder,
• qizillik,
• least,
• qoqilmoq,
• badkirdorlik,
• qoqim,
• qoqmoq,
• tebelen-,
• nysak,
• qor,
• qasid,
• boldurmak,
• qora,
• qoramoy,
• qorasuyu,
• düňle