düýbünden
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
düýbünden
[düývünnön], hal. Bütinleý, asla, düýpden, üzül-kesil, düýpgöter.
Son arananlar:
- sarıtmak,
- Juda,
- kışlag,
- E,
- yellimek,
- detay,
- sonuçlandırmak,
- Sağış,
- müşerref,
- tezliklə,
- çamındı,
- parzywajyp,
- ayarlanmak,
- hod,
- Babal,
- keçikmek,
- meşə,
- qatlamli,
- isteriyalı,
- gayriilmiy,
- invert,
- düýbünden