dyz

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dyz

[dy:z], at. But süňki bilen injik süňküni birleşdirýän bogun. Altyn myssa ýylgyryp, dyzynyň üstünden işini aýryp gapdalynda goýdy (A. Durdyýew).
 ‣ Dyza çökmek boýun bolmak, boýun egmek. Ölüm dyza çökýär, ömür uzalýar (D. Baýmyradow). Dyz boýy dabandan dyza çenli uzynlyk. Oktýabryň ortalarynda dyz boýy gar düşdi (B. Seýtäkow). Dyz epmek az salymlyk oturmak. Daň atandan tä il ýatýança dyzyny epmeýärdi (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• sümmen,
• fırfıra,
• biçare,
• properly,
• yaklamak,
• iflas,
• lola,
• türeyiş,
• hösn,
• örtünje,
• Il,
• ogir,
• sazçy,
• yurd,
• ümid,
• hunt,
• sepsis,
• etc,
• powerful,
• allah,
• namə,
• dyz