duğuma

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

duğuma

(bot.) nane. Ayü ~nı süymey edi, ~da anı teşigine bite edi: ayı naneyi sevmiyordu, nane de onun ininde yeşeriyordu (halk deyimi).

Son arananlar:

• qurşun,
• burslan,
• silver,
• bürküləşmək,
• ogirlik,
• sudurgu,
• tayf,
• turs,
• parranda,
• Senzura,
• teqdir,
• cellulose,
• mtıt,
• xatlik,
• pertain,
• Qüsurlu,
• boroñ,
• kipi,
• substitute,
• Çana,
• hözir,
• duğuma