duppur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

duppur

(aşınmış) tepe, sırt, tümsek. ~ğa çıkmak: tepeye çıkmak.

Son arananlar:

• qanqal,
• fagotsit,
• Açık,
• oşondoy,
• oñlamak,
• nobur,
• sirayet,
• sokak,
• jarangdor,
• karbala,
• yalançıbaş,
• ilişdirilmə,
• havyar,
• vestige,
• nonqatiq,
• chirogbon,
• choyxo'r,
• qorxu,
• eruvgarchilik,
• çikremek,
• tagay,
• duppur