dotələb

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

dotələb

sif.
1. Tələb edən, istəyən, almağa, əldə etməyə şiddətli həvəsi, arzusu olan. Surxay! Sən bilirsən ki, bütün dünya ona dotələb idi. C.Cabbarlı.
2. Özünü cəsarətlə irəli atan, qorxmayan; özünü davaya, toqquşmağa, mübahisəyə hazır kimi göstərən və buna hazır olan.

Son arananlar:

• tompak,
• Defter,
• kunchilik,
• iprit,
• Hədyan,
• karganamak,
• falso,
• kup,
• yönelmek,
• qeyri-iradi,
• kireň,
• daşlyk,
• ködüşmek,
• Rag,
• kulminasiya,
• köh,
• gıda,
• kamamak,
• hovoncha,
• köhnə,
• tayin,
• dotələb