dolama
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
dolama
и. 1) ачык җилән; 2) мед. тырнак асты үлекләү (авыруы)
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
dolama
Özellikle parmak uçlarının iltihaplanması.
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
dolama
I.
1. “Dolamaq”dan f.is.
2. sif. Dümdüz olmayan; birbaşa, düz xətlə getməyən, o yana-bu yana burulan, əyri-üyrü, dolanbac. Dolama yol. Dolama cığır. Dolama küçə. – Qaranlıq küçədən sonra yolumuz dolamadır. N.Vəzirov. Dolama yollarla enirkən bəzi yoldaşlarımız vahiməyə düşdü. S.Rüstəm. Tiflisin dolama dar küçəsində; Əlində kamança bir aşıq gedir. M.Rahim. // is. Dönüm, dönüş, döngə. Nəhayət, dağların sərin küləyi əsməyə başladı, artıq şəhərə bir-iki dolama qalırdı. Çəmənzəminli.
3. sif. Burğu şəklində olan, buruq-buruq, vintvari. Dolama boru. Dolama pilləkən. dolama-dolama sif. Əyri-üyrü, döngələri, dolamaları çox olan, tez-tez o yana-bu yana burulan, dolanbac. Dolama-dolama yol. – Dolama-dolama daş pilləkənlər; Bir türbə yanına qaldırır bizi. S.Vurğun. Onlar danışadanışa dağın döşündəki dolama-dolama cığırla irəliləyirdilər. S.Rəhimov.
II. is. Dırnaq altının iltihabı və irinləməsi; qılbaş. Barmağına dolama çıxıb.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
dolama
I. dolanbac, əyri-üyrü
{dolambaç, eğri büğrü}
II. buruq-buruq, vintvari
{bükümlü, kıvrımlı}
III. dolanbac
{dolambaç}
IV. sarıma, bağlama
{sarma, bağlama}
V. basma, vurma
{basma, vurma}
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
dolama
[dolomo], 1. iş ady. Dolamak ýagdaýy. 2. at. Üwelen et bilen tüwi garylyp, kelem ýa-da üzüm ýapragyna dolanyp bişirilýän nahar. Börek gerekmi, dolama gerekmi, islän naharyň bugaryp dur.