dob

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dob

şıp, tıp. ~ deb tüşdü: şıp diye damladı, ~ deb eşikden tüşdü: tıp diye kapıdan içeri daldı.

Son arananlar:

• Hazil,
• electrolysis,
• azghuzmaq,
• provintsialiazm,
• Dolak,
• Kulun,
• stomach,
• rekabet,
• dəsti,
• Eptüü,
• baral,
• imalat,
• küü,
• Qonmoq,
• nüans,
• ılayık,
• başıpozuq,
• ötlüg,
• örkeç,
• mümkünlük,
• duban,
• dob