dob

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dob

şıp, tıp. ~ deb tüşdü: şıp diye damladı, ~ deb eşikden tüşdü: tıp diye kapıdan içeri daldı.

Son arananlar:

• sezgin,
• nökerlik,
• yonder,
• tütək,
• sataşdyrmak,
• Ağustos,
• azeri,
• chance,
• baylık,
• bezeg,
• tobgir,
• yapalak,
• sugar,
• Qaxac,
• belirtmek,
• bo'ji,
• iştiyaq,
• Limon,
• dilim,
• asta-sekin,
• kaz,
• dob