dob

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dob

şıp, tıp. ~ deb tüşdü: şıp diye damladı, ~ deb eşikden tüşdü: tıp diye kapıdan içeri daldı.

Son arananlar:

• berbat,
• goodbye,
• amenable,
• çevrə,
• descend,
• lanetlenmek,
• inoq,
• bizlemek,
• resignation,
• Kutsamak,
• pasif,
• epithet,
• magaryfçy,
• citadel,
• xırd,
• sikmek,
• tostopolon,
• edilgen,
• nagara,
• kölmö,
• brigand,
• dob