diklenmek

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

diklenmek

dikleşmek ф. 1) күтәрелү, текәләнү; yol dikleşti үр башланды; 2) күч. каршы төшү (килү)

Son arananlar:

• çaparman,
• juk,
• denge,
• asil,
• chicanery,
• kıykırçak,
• tirli,
• asimetri,
• nak,
• koroche,
• erjellenmek,
• mejime,
• opulence,
• fluent,
• eshu,
• arzanda,
• ucalma,
• Hələ,
• yubatmaq,
• asimilasyon,
• ýelpese,
• diklenmek