dibek

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

dibek

[Köken: Yerel] Soku

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

dibek

и. киле; зур (механизмлы) киле, изгеч

Son arananlar:

• üsüglemek,
• le,
• açılma,
• katında,
• Mogikan,
• çariça,
• BEUNUM,
• ohanrabo,
• naringi,
• balta,
• köydürge,
• oloñ,
• lojman,
• örüñ,
• Ftiziatr,
• Akşam,
• tərpədilmək,
• Subay,
• geçirmek,
• əlbət,
• əzəmət,
• dibek