devik

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

devik

sif. məh. İş görəndə o yan-bu yana baxmağa adət etmiş. Devik adam.

Son arananlar:

• nisan,
• buya,
• panzehir,
• tapdanmaq,
• meyiz,
• Abece,
• xətmi,
• doñkultak,
• adıl,
• pərvaz,
• astroid,
• kariz,
• çüf,
• egmek,
• korulmak,
• pomak,
• Fakir,
• ch,
• halation,
• difference,
• lohpay,
• devik