devik

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

devik

sif. məh. İş görəndə o yan-bu yana baxmağa adət etmiş. Devik adam.

Son arananlar:

• forest,
• şaldırçak,
• kavşak,
• vatandaş,
• dasturxonli,
• kakıra,
• ürkünmek,
• Sebze,
• əza,
• düşvar,
• sub,
• to'z,
• dokon,
• ajralmaq,
• basabas,
• berenci,
• Beynəlxalq,
• tepalik,
• təsnifat,
• fonendoskop,
• Azaşmak,
• devik