derejeli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

derejeli

syp. 1. Derejesi bar bolan. Derejeli alym. 2. Mertebeli, hormatlanýan. Belki Nurjan bilen Olga-da "Aýgül nebite bulaşyp ýören bölüm başlygy däl-de, şäheriň belent derejeli, bilimli, nysakly gyzlaryndan birine çalym edýär" diýip sözleşendirler (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• ÜVEY,
• Qurimoq,
• çiğnemek,
• brown,
• onikilik,
• çelim,
• kepimek,
• gillə,
• kızğanmak,
• ulamaq,
• herhangi,
• congregation,
• mənfilik,
• repair,
• gendöşlü,
• exhaustible,
• principle,
• mıña,
• idrik,
• ökül,
• turku,
• derejeli