derejeli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

derejeli

syp. 1. Derejesi bar bolan. Derejeli alym. 2. Mertebeli, hormatlanýan. Belki Nurjan bilen Olga-da "Aýgül nebite bulaşyp ýören bölüm başlygy däl-de, şäheriň belent derejeli, bilimli, nysakly gyzlaryndan birine çalym edýär" diýip sözleşendirler (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• xamıt,
• takmynan,
• Otağ,
• ovo,
• etmoq,
• puce,
• Parmaklık,
• alishtirmoq,
• culgula,
• tes,
• apparently,
• qımışma,
• zarafat,
• birka,
• agy,
• kilbik,
• dialog,
• Urup,
• meyli,
• leç,
• eri,
• derejeli