demeanor

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

demeanor /dɪkɹˈiː/

1. davranışlar, hal, tavır.

Son arananlar:

• sağlıqla,
• qıynaq,
• magistral,
• makr,
• yamuk,
• ulumsylyk,
• jasad,
• Ed,
• dazgil,
• yalang,
• külk,
• randevu,
• tanishmoq,
• onuş,
• semon,
• Gidi,
• belge,
• purgen,
• bööş,
• tapdanma,
• bədsifət,
• demeanor