dadlı
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
dadlı
1. sif. Yaxşı dadı olan, ləzzətli. Dadlı meyvə. Dadlı yeməklər. – Baxmaz guşeyi-çəşm ilə fəqiranə tərəf; Yüyürürsüz ora kim, dadlı, fisincanlı olur. M.Ə.Sabir. [Piri baba:] Onun balı çox dadlıdır. S.S.Axundov. Üç ay qabaq qazılmış quyu bol, dadlı və sərin su verirdi. Ə.Vəliyev. // məc. Xoşagələn, ləzzətverən, ruhu oxşayan, ürəyəyatan, lətif, xoş, şirin. Dadlı söz – can arzusu, dadsız söz – baş ağrısı. (Ata. sözü). Şairim! Seyr elə ətrafı, təbiət nə gözəl! Bax mənim hüsnümə, inşad elə bir dadlı qəzəl. A.Səhhət. ..Hacı Qulu dadlı röyasından oyanmış kimi oldu. A.Şaiq.
2. is. Xörəkdən sonra yeyilən şirniyyat, məzə. ..Konsulun evində təbrizlilərə məxsus bütün şirniyyatı və dadlıları görmək mümkün idi. M.S.Ordubadi. dadlı-dadlı 1) sif. ləzzətli-ləzzətli, şirinşirin. Doyammadım dadlı-dadlı dilindən; Aman, Əslim, öylə sözlər söyləmə! “Əsli və Kərəm”; 2) zərf mənasında. Çobanlar tütək çalar, mahnı oxuyar, dadlı-dadlı söhbət edərdilər. A.Şaiq. Bişirərdi gözəl fisincanlar; Dadlı-dadlı lətif müsəmmalar. A.Səhhət.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
dadlı
I. ləzzətli, tamlı
{lezzetli, tatlı}
II. lətif, xoş, şirin
{latif, hoş, tatlı}
III. duzlu, gözəşirin, qanışirin
{tatlı, sevimli, sıcakkanlı}