cəfakar
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
cəfakar
sif. və is. [ər. cəfa və fars. ...kar] Cəfaverən, əzabverən, incidən, zülmkar. Ol cəfakar nəzərdən bizi atmış kimidir; Qeyr ilə həmdəm olub, ülfəti qatmış kimidir. Q.Zakir. Ələsgər eşqə düşüb; Sevdi cəfakarı genə. Aşıq Ələsgər. Nə rəhm bilər, şərm qanar, ağlamaq anlar; Böylə fələk olmaz! Yox böylə ikidilli, yamanüzlü cəfakar; Bir zərrə utanmaz! M.Ə.Sabir.